Uit het interview met Milieudefensie:
Waarom was het voor jou belangrijk over te stappen op 100% lokaal geteeld veevoer?
Omdat ik geen gesleep over de wereld wil. Het is inefficiënt en geeft risico’s op geknoei met levensmiddelen. Daarnaast wil ik het verbruik van fossiele brandstoffen verminderen, de lokale economie stimuleren en geen zaken doen met multinationals. Toen we erachter kwamen – een paar jaar geleden – dat de soja in ons krachtvoer ook uit China kon komen, heb ik bij onze mengvoerleverancier aangegeven dat we het voer van dichterbij wilden.
Wanneer ben je overgestapt?
Vorig jaar zijn we met de 3 biodynamische boeren van Aurora gestart met 100% lokaal. Maar we doen nog veel meer om onze footprint zo klein mogelijk te maken. Zo zorgen we voor onze eigen energieproductie. Dat begon met het winnen van olie uit zelfgeteeld koolzaad die als brandstof diende voor de trekker en shovel. Binnenkort produceren we met zonnepanelen alle elektra die we nodig hebben. En ook de shovel is inmiddels elektrisch!
Wat heb jij er allemaal voor moeten doen om over te stappen op 100% voer uit Nederland? Waren er struikelblokken waar je tegenaan liep?
Het enige dat we aan moesten passen was het krachtvoer. Onze leverancier denkt goed mee en heeft in de regio goede contacten. Apart opslaan van deze oogsten is natuurlijk een extra kostenpost en de flexibiliteit om ‘snel even’ krachtvoer in elkaar te mengen is natuurlijk door het kleinere assortiment grondstoffen wat kleiner. Struikelblokken zijn er niet.
Is het echt zo makkelijk?
Als je echt iets moois wilt bereiken moet je daarvoor natuurlijk wel aan de slag. Het is hier al jaren een enorm gepuzzel om alles rond te krijgen. Zo zat ik vanochtend al vroeg op kantoor offertes te vergelijken en berekeningen te maken zodat ik alle asbest kan saneren, extra zonnepanelen kan plaatsen, een nieuwe dakbedekking kan aanschaffen enzovoort.
Veel boeren willen wel omschakelen op lokaal geteeld veevoer maar zijn bang dat het te veel geld kost en ze niks overhouden. Wat zou je hen adviseren?
Mijn advies is: gewoon doen. Angst staat te vaak in de weg. Als je een goed gevoel hebt bij een bepaalde ontwikkeling dan lukt het je om dit te realiseren. Zo boeren we al meer dan 10 jaar antibioticavrij. Sinds 2002 laten we de kalveren bij de koe en verloopt de scheiding tussen moeder en kalf vrijwel zonder stress. Dit pionierswerk heeft een hoop geld gekost, maar het geeft meer arbeidsvreugde. We laten zien dat het kan.
